Bèèèèh!

Het is weer lammertijd en vol vertrouwen gingen we aan de slag. De ooien zagen er dankzij de zachte winter goed uit; niet te vet en niet te mager, maar blozend welvaren en vooral hoogdrachtig.

De eerste domper kwam toen we één van de ooien ’s ochtends aantroffen met alle darmen er uit; een scheur in de vaginawand. We moesten haar laten inslapen en en daarmee ook haar ongeboren lammeren die nog niet ver genoeg volgroeid waren om geboren te laten worden. En die scheur; wij weten niet hoe ze er aan kwam, maar voor de zekerheid hebben we de rest van de ooien maar op stal gezet. En toen ging het snel berg afwaarts.

De dieren kregen slepende melkziekte, waarbij de energievoorziening van de ooien verstoord raakt en ze stoppen met eten. Met dwangvoeren en veel lekkere hapjes hebben we ze er door gesleept. Met dank aan de supermarkt die ons een bigbag winterwortelen doneerde en de boerenkool uit onze moestuin. Alle vijf ooien kregen een drieling waarvan er één met de keizersnee is geboren.

Slepende melkziekte en prolapsen zijn al een aantal jaren een probleem bij ons en daarom hebben we besloten om over te gaan op een ander ras. Een paar Swifters mogen blijven ; ze hebben een prima karakter voor op een kinderboerderij. Maar voor nu: vijftien gezonde lammeren in de wei!