Hergebruik hut

Omdat we een nieuwe stal gaan bouwen voor de geiten, ezels en minivarkens moesten we al vast een beetje ruimte maken. Een van de twee speelhutten in de knuffelwei moest verplaatst. Deze twee hutten komen van oorsprong uit de bouwspeelplaats, met de mededeling van de gemeente dat ze geen 10 jaar meer meegaan. Dat was 2011 dus dat is al weer 9 jaar geleden. Het hout is echter nog knetterhard, het kunststof dak is nog helemaal heel, alleen de uil in top begint overduidelijk op leeftijd te raken. Zonde om weg te gooien dachten we, maar wat dan?

Nu hadden we net te horen gekregen dat de varkens eerder naar de schooltuinen mogen, omdat het tuinieren met schoolkinderen dit seizoen helemaal niet door kon gaan. Geen tuintjes vol bietjes, zonnebloemen, snijbiet en worteltjes, maar volop onkruid dus. Paradijs voor de varkens! Daar hebben ze dan wel een schuilhut nodig. Normaal flansen we daar dan wat in elkaar met palen en een zeiltje. Dat hoeft nu niet meer: de dames hebben nu een permanent vakantieverblijf. En gezien de conditie van het hout staat ie nog zeker een jaar of vijf.

Het verplaatsen van de hut was weer een ouderwets stukje teamwork van dierverzorgers en tuinmensen. Alfred hanteerde de kettingzaag, André deed het trekkerwerk en de rest deed het tilwerk, hield takken uit de weg (want dan blijkt ie toch weer groter dan je dacht) en het voorbereidende graafwerk. Het stroomde van de regen maar het werd een vrolijke onderneming, die succesvol is afgerond door Gerrit, die van de vloer van de hut nu zijwanden heeft gemaakt. De dames kunnen nu uit de wind en regen in de schaduw, in het zand liggen soezen in de hut. Klinkt bijna als een strandvakantie en wie wil dat nou niet.